De ene wedstrijd is de andere niet

De ene dag is de andere niet.
Zo makkelijk als dinsdag Kloetinge JO11-3 aan onze scalp werd gerijgd, zo moeilijk hadden we het vier dagen later. Of eigenlijk: zo moeilijk maakten we het onszelf vier dagen later. De veel te matte start leidde een 2-2-gelijkspel in. Kloetinge was duidelijk gebrand op revanche en deden er een schepje bovenop in vergelijking met dinsdag.

Bij ons zat stiekem de wedstrijd van dinsdag nog in het hoofd en werd een versnelling lager gestart. Kloetinge begon op 110 procent, wij op 90 procent. En toen stonden we plots 0-2 achter. In het tweede kwart van de wedstrijd (bij 0-2) kwam het besef in het team dat er meer gevraagd werd dan er werd geboden. Langzaamaan kwamen we terug in de wedstrijd. Er werden weer combinaties op de mat gelegd en kort voor rust kwamen we uit een strafschop van Yaël terug tot 1-2. Na de pauze speelden we vrijwel de gehele tijd op de helft van Kloetinge. Kansen kwamen er. Best veel ook. Timo kreeg er een aantal, Coen en Yaël, maar ze wilden er niet in. Ezra maakte echter gelijk. Hij nam een afvallende bal heerlijk op zijn slof en via een tegenstander zeilde de bal binnen!

We gingen op zoek naar meer. Toen Coen zich kort voor tijd opstelde achter een tweede strafschop, leek er ook meer te komen. Maar zijn inzet was niet goed genoeg om de keeper te misleiden. Het was 2-2 en het bleef 2-2. Het eerste puntverlies in de competitie.